يكشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۴، ۰۴:۴۷ ب.ظ
تحریریه فراسوی فیزیک
سیاره ی کپلر-۴۵۲بی شبه زمینی است که تلسکوپ فضایی کپلر ناسا به
تازگی آن را به عنوان پسر عموی زمین کشف کرده است، سیاره‌ای که کمی
بزرگتر از زمین بوده و در فاصله‌ای مشابه فاصله زمین تا خورشید در مدار
ستاره‌ای شبیه به خورشید در حرکت است، اما اگر گروهی از انسان ها در این
سیاره زندگی کنند، با چه تفاوت هایی روبرو می شوند؟
مقایسه ی زمین و سیاره ی تازه کشف شده ی کپلر-۴۵۲بی
این سیاره جدید شاید یکی از شبیه‌ترین
سیاره‌های کشف شده به زمین باشد، اما زندگی روی این جهان نویافته می‌تواند
تجربه‌ای عجیب و غیرقابل توصیف باشد. با توجه به فاصله ۱۴۰۰ سال نوری سیاره
جدید به زمین، درصورتی که بتوان گروهی از مشتاقان را از میان مسیری جادویی
به سطح کپلر-۴۵۲بی (Kepler-452b) انتقال داد، این افراد به سرعت متوجه
تفاوت‌های زمین با این سیاره خواهند شد.
با توجه به بزرگتر بودن این سیاره نسبت به
زمین، نیروی گرانش سطح آن نسبت به زمین قوی‌تر خواهد‌بود از این رو هر
فردی که به این سیاره قدم بگذارد، وزنش دو برابر وزن زمینی‌اش خواهد‌بود.
به گفته جان جنکینز از مرکز مطالعاتی ایمز ناسا شاید حضور در این سیاره در
ابتدا دشوار باشد اما توریست‌های این سیاره می‌توانند به راحتی با شرایط
جدید کنار بیایند زیرا در روی زمین نیز افرادی مانند آتشنشان‌ها و
طبیعت‌گردها به تحمل وزن‌های زیاد عادت دارند و می‌توانند چنین فشاری را
تحمل کنند.
به گفته جان گرانسفلد معاون مدیریت
ماموریت‌های علمی ناسا اگر انسان در آن سیاره زندگی می‌کرد، قوی‌تر از
همیشه می‌شد زیرا حرکت کردن روی آن سیاره برایش مانند ورزشی روزانه بود.
بالا بودن شدت نیروی گرانش در این سیاره در عین حال در طولانی‌مدت در بدن
مسافران کپلر-۴۵۲بی تغییراتی قابل توجه ایجاد خواهد کرد. به گفته جنکینز
ساکنان این سیاره به مرور زمان زمخت‌تر و قوی‌تر خواهند شد. دیگر ویژگی‌های
زندگی در کپلر-۴۵۲بی تفاوت چندانی با زندگی روی زمین نخواهد داشت زیرا
این سیاره فراخورشیدی در فاصله‌ای مشابه فاصله زمین تا خورشید به دور
ستاره‌اش در حرکت است. جنکینز می‌گوید از نقطه‌نظر تابش خورشیدی بین زمین و
این سیاره تفاوت زیادی احساس نخواهد شد.
تصویری هنری از سیاره ی کپلر-۴۵۲بی که به پسر عموی زمین معروف است.
متصور شدن دیگر جنبه‌های زندگی روی
کپلر-۴۵۲بی به دلیل فاصله زیادی که این سیاره تا زمین دارد، نیازمند حدس و
گمانه‌زنی‌های بیشتری است. دانشمندان احتمال می‌دهند این سیاره سنگی باشد،
اما از درستی این حدس اطمینان ندارند. مدل‌سازی‌های انجام شده از این
سیاره همچنین نشان می‌دهد کپلر-۴۵۲بی به زودی دچار تاثیر گلخانه‌ای شدیدی
خواهد شد، پدیده‌ای مشابه آنچه میلیاردها سال پیش سیاره ناهید را از
سیاره‌ای قابل سکونت به سیاره سوزان امروزی‌اش تبدیل کرد.
از سویی دیگر بالاتر بودن سن ستاره این
سیاره به آن معنی است که ستاره کپلر-۴۵۲بی درحال سپری کردن مرحلی‌ای
پرانرژی‌تر از زندگی خویش است و این انرژی بالا می‌تواند به معنی خشک شدن و
از دست رفتن اقیانوس‌های سیاره باشد. با این همه چنین سناریویی تا ۵۰۰
میلیون سال دیگر عملی نخواهد شد زیرا تخمین‌های درنظر گرفته شده درباره
ابعاد و سن سیاره و ستاره از دقت بالایی برخوردارند و هرچه شدت نیروی گرانش
یک سیاره بالاتر باشد، قابلیت آنها در حفظ آب‌های سطحی افزایش پیدا
خواهد‌کرد. جنکینز و گروهی از محققان با دادن اطلاعاتی درباره محیط
کپلر-۴۵۲بی پس از رخ دادن اثر گلخانه‌ای در این سیاره به یک هنرمند، طرحی
از شکل احتمالی سیاره را ایجاد کردند که در آن هیچ اقیانوسی دیده نمی‌شود و
آب در نقاط مختلف در گودال‌هایی محصور شده توسط مواد معدنی به شکل
دریاچه‌هایی کوچک دیده می‌شوند.
سیاره کپلر-۴۵۲بی هر ۳۸۵ روز یکبار چرخش
به دور مدار ستاره‌اش را کامل می‌کند، از این رو یک سال این سیاره کمی
بیشتر از یک سال زمین خواهد بود. ستاره این سیاره ۱۰ درصد بزرگتر و ۲۰
درصد درخشانتر از خورشید زمین است اما میان این دو ستاره تفاوتی بزرگ وجود
دارد، خورشید ۴٫۵ میلیارد ساله و خورشید کپلر-۴۵۲بی نزدیک به ۶ میلیارد سال
سن دارد. تلسکوپ فضایی ۶۰ میلیون دلاری کپلر در سال ۲۰۰۹ با هدف بررسی
تنوع سیستم‌های سیاره‌ای در کهکشان راه شیری پرتاب شد. علاوه بر آن، هدف
دیگر این ماموریت، شناسایی سیارات صخره‌ای زمین مانند در مدار قابل سکونت
پذیر ستاره میزبانشان میباشد.
۹۴/۰۵/۰۴
۰
۰
تحریریه فراسوی فیزیک
