با آغاز روزهای پرهیجان معرفی برندگان نوبل به عنوان عالیترین
جوایز علمی، جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۵ نیز به پاس تلاشهای «تاکاآکی کاجیتا» از
دانشگاه توکیو در ژاپن و «آرتور بی مکدونالد» از دانشگاه کوئینز در
کانادا برای کشف نوسانات نوترینو که نشان میدهد نوترینو دارای جرم است، اختصاص یافت.
استیفون هاوکینگ فیزیکدان مشهور بریتانیایی در
نظریهای جدید که در موسسه فناوری KTH آن را تشریح کرده، به چگونگی امکان
گریز حیات از دام سیاهچالهها پرداختهاست.
نوترینوها
چه ذراتی هستند؟ ذرات شبح مانندی که در همه جای کیهان پخش هستند، جالب است
بدانید که هم اکنون که مشغول خواندن این مطلب هستید در هر ثانیه صدها
میلیارد ذره شبح مانند نوترینو بدون آنکه متوجه شوید در حال عبور از بدن
شما هستند.
فیزیکدان ذرات ژاپنی-آمریکایی، یوشیرو نامبو، پنجم جولای در سن ۹۴ سالگی درگذشت. نامبو برنده نیمی از جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۰۸
بود و بقیه جایزه به طور مشترک به ماکوتو کوبایاشی و توشیهیدا ماسکاوا
رسید. نامبو این نصف جایزه را به خاطر کشف چگونگی اعمال شکست خودبخودی
ابرتقارن در فیزیک ذرات در ۱۹۶۰، دریافت کرد.
ماده تاریک مادهای مرموز است که به اعتقاد کیهانشناسان ۸۵ درصد
از جهان هستی را تشکیل داده است، اما براساس نظریهای جدید، این ماده
مرموز ممکن است به مادهای شناخته شده شباهت داشته باشد.
این روزها همه از فیزیک کوانتومی صحبت می کنند. از رمال ها و فالگیرها و
شیادان „مستند راز“ و درمانگرهای معنوی و شعور کیهانی گرفته تا سایر
مروجان شبه علم و خرافات. کافیست نگاهی به شبکه های اجتماعی و رسانه ها و
نشریات زرد بیندازید تا ببینید بسیاری از باورهای شبه علمی معاصر با
کلماتی مانند فیزیک کوانتوم؛ الکترومغناطیس؛ فرکانس ؛ انرژی و نظایر آن
توضیح داده می شوند. بسیاری از افراد خرافاتی و مروجان شبه علم در صحبت های
خود اصرار دارند که بگویند از علم و مفاهیم علمی سر در می آورند. در این
بین ؛ فیزیک کوانتومی به دلیل نام پرطمطراق و پرطنینی که دارد و همچنین به
دلیل پیچیدگی محتوایی اش بیش از هر شاخه دیگر علمی ؛ مورد سوء استفاده
مجریان برنامه فریب عمومی و اصحاب شبه علم قرار گرفته است.
توصیف جهان نیاز به ابعاد کمتری
از آنچه که ما تصور میکنیم، دارد. محاسبات جدید نشان میدهد که این تنها
یک ترفند ریاضی نیست بلکه یک ویژگی بنیادی فضا است.
تیمهای آشکارسازی برخورددهندهی
بزرگ هادرونی برای تخمین بسیار دقیقتری از اندازهی ذرهی بوزون هیگز
همکاری کردند و نتیجه را در قالب مقالهای با بیشترین میزان مشارکت منتشر
کردند.